Uw zweet niet rechtstreeks op het hout. Dat lees ik overal terwijl het water uit mijn lichaam kruipt. Ik koel af, ook heel belangrijk. Ik zet mij in de jacuzzi en dan nies ik, dat overkomt me dan vaker en ik weet niet waarom.
Gezondheid, twee pintjes en een glas wijn zegt de oude man naast mij. Verbaasd kijk ik hem aan omdat ik hem niet begrijp.
Dan begint hij te praten en stopt niet meer. Over vrouwen die heel zacht zijn en liever wijn drinken. Zijn geliefde vrouw die 16 jaar geleden stierf. Over de zoektocht naar het waar en waarom de tijd daarna. Het besef dat er meer is in het leven, de cursussen relaxatiemassage en psychologie. Hij beschrijft uitvoerig zijn dagritme. 7 uur opstaan, 8 uur ontbijt, 9 uur de fiets op. Na de middag is er tijd om te mediteren. In een uithoek van de tuin. Die rust heeft hij nodig om alles op een rijtje te houden.
Dit gesprek hadden we, naakt zittend in een brubbelbad, open en vertrouwd.
Ik heb er dorst van gekregen, zeg ik hem.
Tot ziens!
Ik kijk nog even om naar de man die ik al opmerkte omdat hij een soort geneeskrachtige steen om zijn nek droeg en dat toch eerder uitzonderlijk is voor een man van zijn leeftijd.
Ik ging verder... denkend aan de innerlijke mens in de vorm van een glas water.
Fijn, zo een mensenverhaal op een gewone donderdag.
Dag vreemde man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten