vrijdag 30 mei 2008

De bedoeling?

Peter de Graef is acteur, schrijver en regisseur. In het nieuwe programmaboekje van de Roma vraagt hij zich af waarom sommige dingen gebeuren. Het verhaal dat hij erbij schrijft, illustreert zijn vraag naar de bedoeling van alles.

Onlangs, in Canada waren er vier jongens en die gingen vissen.
Jongens van een jaar of twintig.
Gingen vissen met de 4x4 van pa.
Pa was mijnbouwingenieur.
Ze reden de auto tot in het midden van één van de bevroren meren daar. Vinden een doos dynamiet achter in de auto en in plaats van een gat in het ijs te beginnen hakken... wat veel werk was, dat ijs is daar anderhalve meter dik... in plaats van een gat in dat ijs te hakken pakken ze zo'n staaf uit de doos... dat was op zich niet zo gevaarlijk, hadden ze nog al eens gedaan... dus ze pakken zo een staaf uit de doos, één van die jongens steekt die aan en gooit die zo ver mogelijk weg.
Maar..
Ze hadden de achterdeur open laten staan.
De achterdeur van de auto.
En ze hadden de hond bij.
...
Roepen hielp niet.
Dat beest ging er als een speer vandoor om die staaf dynamiet terug te brengen.
Tijd om na te denken of emotioneel te worden was er niet. D'er was wel een geweer in die auto.
Dus het baasje pakt het geweer... de hond is al aan het terugkomen...
het baasje pakt het geweer en schiet zijn lievelingshond dood.
Maar die lievelingshond was al veel te dicht genaderd... en de jongens zetten het op een rennen.
Vier jongens van in de twintig,
hollend voor hun leven naar de rand van een bevroren meer in Canada.
Dan horen ze de lievelingshond achter hun rug ontploffen.
Ze draaien zich om... en ze zien hoe de 4x4 van pa onder het ijs verdwijnt.

Samen met de schrijver van dit verhaal vraag ik me dan ook af,
wat was de bedoeling van de jongens?
Hadden ze het gedacht een spelletje te spelen?
Voelden ze zich misschien belangrijk met de auto van pa en speelden ze om ter meeste macho?
Het verhaal deed me toch even griezelen.
Blufpoker verandert in een nachtmerrie.
Ik denk er dan ook dadelijk achteraan,
wat doe als je zoon met zo'n verhaal thuis komt?
Pa, ma...euh ik heb de hond doodgeschoten en de auto is verdronken.
Ik zou het niet weten...

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Eerst blij zijn dat ze zelf oké zijn en daarna gigantisch kwaad worden...

Kris zei

Afschuwelijk! Ik denk dat ik ook zoals Maaike na het opgelucht zijn heel boos zou worden.