Mijn handen zien zwart van het zand,
werken met handschoenen is als gevangen zitten.
Zachte verzorging achteraf.
Ik kijk op de zakjes met zaad.
Sla en bosuitjes en komkommer en wortelen.
Zet zaaibedden in mijn huis.
Plant zonnebloemen, cosmos en zinnias.
De uithoek van de tuin is plantklaar.
Lavendel staat naast de kant, nog onopvallend...wacht op de zon.
Een ginkgo biloba prijkt er middenin.
Citroenmelisse, lavas, bieslook laten zich zien.
Ik ga er langs en snuif de kruidenwind op.
Stokrozen meegenomen en uitgeplant in een warme, luwe hoek.
Bakken met heerlijke munt de nodige verzorging gegeven.
Gras maaien en herinneren ergens gelezen te hebben dat die geur mensen gelukkig maakt.
Koffie, koek, boterham, aperitief aan de tuintafel.
Ik ben zo blij met mijn mooie tuin, zeg ik...
en ik ben blij als jij blij bent, zegt hij.
TUIN.
De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen
en ied'reen vindt het
heel gewoon dat zij weer bladeren krijgen,
we zien ze vallen
naar de grond
en dan opnieuw weer groeien,
zo heeft de aarde
ons geleerd
dat al wat sterft
zal bloeien.
Toon Hermans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten