
Het jaarlijks bezoek bij de medisch geneesheer op het werk is normaal niet iets om erg bij stil te staan. Terloops deelde de verpleegster mee dat mijn tetanusinenting herhaald moest worden.
Dju dacht ik... dat is zo een venijnige prik, maar ja wat moet moet.
Inderdaad... 's avonds kon ik bijna mijn arm niet meer bewegen.
Maar,
niemand had mij gezegd dat je er ook knap ziek van kunt worden.
Dikke bollen in mijn keel,
koorts, geen eetlust... alles wat je kan verzinnen bij ziek zijn.
Dit geeft als resultaat dat ik geen leuke week achter de rug heb, en om deze woorden kracht bij te zetten even een opsomming van pech.
*Ik ben niet op zoek kunnen gaan naar een geschikt cadeau voor kleine zoon zijn verjaardag.
*Ik heb niet optimaal van het schitterende weer kunnen genieten.
*Mijn eerste schilder en tekenles was een flop.
*De poetsvrouw kwam dinsdag niet.
*De collega's op het werk hebben het zonder mij moeten doen.
... en ik vergeet nog een hele boel...
Alé, het was een rotweek met een hoogtepuntje op woensdagavond.
Maaaaar,
vandaag schijnt de zon terug,
de oorlog in mijn lijf is gestopt... ik heb gewonnen!
Vanavond sluit ik me op in de badkamer en daarna kan ik me weer onder het volk begeven,
en niemand die merkt wat een rotweek ik had!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten