Stoofvlees met frieten.

Het stoofvlees dat jij maakt, is het gewoon het beste, roept hij vanuit de tuin. Zomaar een compliment van kleine zoon op het midden van een zonnige dag. Dat komt natuurlijk omdat het aroma van garend vlees stilaan ons terras op slingert. Eerst goed repeteren, antwoord ik terug. Al snel overtreffen gitaren en een drum mijn radio die zachtjes speelt.

Grote zoon komt ondertussen thuis en staat aan de vooravond van een topweekend. Ook hij en zijn vriend zetten hun voeten onder tafel voor frieten met huisbereid stoofvlees. Daarna vertrekken ze. Even de vrijheid tegemoet. Vier dagen muziek naar hun hart en onder vrienden genieten. Mijn ‘wees voorzichtig’ wordt enkel opgenomen door het zuchtje zomerwind.

Nadat ik iedereen heb uitgezwaaid, ga ik nog vlug even naar de apotheker om een achterstallig briefje binnen te brengen. Een moeder staat helemaal voorover gebogen aan de toonbank. Fluistert zachtjes en dan weer even een uitschieter in haar stem. Ik kan niet anders dan meeluisteren.

Niet opgepast en ze weet het niet zeker en nog maar zestien jaar en dan nog een jongen die ze niet kent. De moeder gaat uiteindelijk buiten met een morning after pil, die de dochter dadelijk moet innemen. In stilte wens ik haar geen ongelukjes.

De wind blaast zachtjes door mijn haar terwijl ik terug naar huis fiets. Weinig moederkopzorgen op dit moment. Dat voelt goed…