De cadeaubon met grote strik ligt bovenop mijn boodschappentas. Ik stap binnen en laat mij omringen door de sfeer. Het ruikt er lekker en de kleuren spreken me aan door de eenvoud. Mijn winkelmandje is al snel vol met overbodige maar leuke dingen.
Bovenop de stapel leg ik een paar katoenen vaatdoeken. Organic cotton, staat er op het plankje bovenaan geschreven. Kan nooit kwaad, bedenk ik snel.
Aan de afwas valt mijn blik op het etiket: ‘ Made in India ‘.
India is een land met een hoog percentage kinderarbeid. Ze krijgen geen opleiding en hun ontwikkeling en gezondheid wordt bedreigd. De grote oorzaak hiervan is de alom tegenwoordige armoede in India. Ik kan alleen maar hopen dat mijn vaatdoeken gemaakt zijn in een fabriek of onderneming waar volwassenen een eerlijk loon verdienen met het werk dat ze doen, en niet door kleine en groezelige kinderhandjes.
Met een wrang gevoel wring ik de vaatdoek uit en leg hem opgeplooid op het aanrecht.
2 opmerkingen:
O maar. In India zijn ook nog veel volwassenen die moeten werken...
Je weet het niet. Waarom zou je je dan wrang voelen?
De verhalen gelezen over de werknemers hier van een bakkerij die aan Lidl levert?
@zapnimf:Mijn gevoelige aard heeft soms een bitter kantje. Op de gekste momenten.Zoals met een vaatdoek uit India aan de afwas.
Een reactie posten