De straatverlichting werpt een licht op een auto die in het midden van de straat staat. Voor ons huis. Ik herken haar auto, maar zo laat? Wanneer ik de keuken binnenkom zit ze al met de huisgenoot aan tafel. Ik zie dat het niet goed gaat. Opgezwollen, rode ogen van het vele tranen. Haar gewoonlijk flamboyante zelf helemaal weg.
Ze excuseert zich voor het late uur en doet haar verhaal.
Het gaat niet meer thuis. Mijn bobijn is op. Ik ben een vreemde in mijn eigen omgeving. Tussen ons is er een afstand die niet meer te overbruggen is. We maken zelfs geen ruzie meer. Alsof ik er niet bij zit overloopt ze hun leven samen. Kinderloos en jaar na jaar uit elkaar gegroeid. Ieder zijn weg en af en toe, als ze elkaar per ongeluk tegenkomen, samen. Wij praten en leven niet zoals veel andere koppels. Ik zie dat, zegt ze, als ik rondom mij kijk.
Ondertussen stromen de tranen verder en geef ik zakdoeken en zet thee. Het is niet de eerste keer dat ze zo diep zitten. Ik luister en denk. Wanneer weet je of het echt niet meer gaat? Ik kan hier ook geen antwoord op geven. Goede raad lijkt mij overbodig. Ik vind enkel woorden van troost. Vooral dat ze goed voor zichzelf moet zorgen en luisteren naar hart en ziel.
Na een paar uur trekt ze toch huiswaarts ongeacht het logeerbed dat klaarstaat voor onverwachte slapers. Wees voorzichtig en ik bel je morgen.
Ik wuif haar achterna en stap terug binnen.
De huisgenoten zijn al slapen. Ik ben klaarwakker.
De bloemen die ik plukte in de wei liggen slap op het aanrecht.
Zuurstofrijk water in de vaas en ze beginnen terug te leven.
Ik ben ook even het noorden kwijt na haar verhaal.
De viervoeter moet eraan geloven en samen met hem loop ik de nacht terug in.
Stilaan loopt de drukke, lange dag in straaltjes naast mijn lichaam en kom ik tot rust…
6 opmerkingen:
Ja, dat werkt door, zo'n gesprek...
En het is een lastige vraag: 'wanneer weet je of het echt niet meer gaat?' Ik denk voor mezelf het antwoord te hebben gevonden, maar worstel er toch nog af en toe mee.
Een luisterend oor is fundamenteel voor iemand die zijn verhaal kwijt wil. Ze was blijkbaar op het juiste adres.
Een goede vriendin met een luisterend oor maakt een zee van verschil.
Af en toe moet je wat tijd tussen door maken om naar een vriendin te luisteren.
Ik heb na mijn scheiding ook vaak zo bij een vriendin aangebeld en af en toe krijg ik er ook wel eens over de vloer. Herkenbaar dus, in twee richtingen. Vreemd
Je hebt geen idee hoe fijn het is om in zo'n situatie je hart te kunnen luchten bij iemand die alleen maar luistert en geen raad geeft, noch oordeelt!
Been there, done that (hart luchten) en hoop ooit het luisterend oor te kunnen bieden aan iemand die daar behoefte aan heeft.
Zo'n gesprek schud je niet zomaar van je af. Gelukkig dat je dan een hond hebt.
Een reactie posten