Aan het standbeeld van manneke pis sta ik te zoeken.
Verre familieleden hadden hier een winkel in Brusselse kant.
Ik twijfel.
Is het dat vervallen winkeltje met de rolluiken toe… of eerder dat aan de andere kant?
Laat het zo, adviseert de huisgenoot, en gelijk heeft hij.
Toch even de toerist uithangen en samen met een horde chinezen richting grote markt.
Daar staan we te kijken.
De kleine en verborgen plaatsjes in Brussel vonden we al veel mooier dan dit.
Bijna gelijktijdig beslissen we om richting het zuiden van de stad te stappen.
Plots tikt er iemand op de huisgenoot zijn schouder.
Vrienden uit een ver verleden die we hier, hartje hoofdstad, tegenkomen.
Ondertussen wonen zij al vele jaren in Brussel.
Om een lang verhaal kort te maken, wij en ook zij, hadden geen vaste plannen voor de avond. Dus besloten we om ons door hen te laten gidsen door de stad.
We maakten kennis met de beste chocolatier van de stad.
Lieten ons verleiden door de exquise pralines beplakt met bladgoud.
Zou het echt geweest zijn…?
In een prachtige art-deco omgeving, onder de foto van Jacques Brel, dronken we het aperitief. Als opwarmer voor de lekkerste pitabar van heel Brussel.
Zo beloofden ze ons toch.
Terwijl we wandelden, aten en dronken werd er heel wat bijgepraat.
Over vroeger en nu.
Ons leven tot nu toe is vrij gelijklopend en dat schept vertrouwen.
We sloten af in een gezellig café met koffie en taart.
De avond was rond. Met een warme omhelzing nemen we afscheid.
We weten niet tot wanneer maar dat we elkaar terugzien is zeker.
Samen wandelen de huisgenoot en ik terug naar ons hotel.
Op tijd in bed voor de dag van morgen.
De zuidmarkt, antiekmarkt, het Belle-Vue museum…
Wie weet wat de dag van morgen nog brengt.
Van ver klinkt het gejuich van mensen op het reuzenrad van de grote kermis.
Mijn draaimolen is al gestopt.
Ik stap in mijn eigen droomwereld en geniet van even weg te zijn van het alledaagse…
5 opmerkingen:
Wat klinkt dat heerlijk, een weerzien met goede vrienden in een mooie stad.
Wat heerlijk zeg. In een mooie stad dan ook nog mensen tegenkomen waar je een fantastische avond mee doorbrengt! Heerlijk. En die bonbons, het water loopt mij in de mond!
Klinkt heel fijn!
Mijn laatste bezoek sloeg wat tegen waardoor ik er een kleine afkeer van had maar Brussel heeft zo veel mooie pareltjes (ook op architectureel vlak...) ik moet nog eens terug.
Zo'n weekendje 'brusselen' heeft altijd iets van reizen naar het buitenland. Wij doen het ook graag. Ik kom hier op jouw blog vandaag voor het eerst langs en ben heel blij met deze nieuwe ontdekking in blogland.
Zo kwamen wij ooit 'vrienden van vroeger' tegen in hartje Londen.
'Mijn draaimolen is al gestopt' is weer zo mooi gezegd.
Een reactie posten