Ik heb eens geteld, de jaren bedoel ik dan. Het zal ongeveer 24 jaar geleden zijn. Na de Kreuners live mijn eerste grote optreden. TC Matic in het kleine dorp vlakbij. De zaal bestaat niet meer. Alleen de gedachte aan toen herinnert me soms aan die avond als ik er passeer. Arno was niet nuchter en ook te laat. Het werd hem vergeven. Hij maakte toen al grote indruk. Doorleeft, rock en roll overal.
Daarna reed ik vanachter op een fiets naar het café. Glanzende, zwarte krullen was alles wat ik zag. Een paar uur later hing ik smoorverliefd tegen een muur en aan zijn lippen. Het begin van een lange weg samen.
Vorige week zagen we hem terug. Evenveel vuur en passie. Eerlijk gezegd was ik afgeleid. Door de familie met hun zotte hond naast mij. De hond vooral zot gemaakt door zijn baasje die hem liet meejanken met de muziek. De vijftiger die vlak voor mijn neus luchtgitaar speelde. Achter mij een vrouw in extase die allerlei opgewonden kreetjes liet.
Maar als van voor op het grote podium de beginklanken van ‘ Les yeux de ma mére ‘ klinken kan de wereld me gestolen worden. De ruige rocker die in de ogen van zijn moeder kijkt. Ik lik een zoute traan weg en kijk, kijk in de ogen van de huisgenoot. Een diepe zee met veel gekleurde vissen. Een hoge boom die veel wind kan vangen. Een sterke rots om op te rusten. Nadien duiken we niet in het nachtleven maar rijden door de warme nacht naar huis. Op de fiets, zijn warme hand in mijn rug…en ik die thuis koffie zet…
8 opmerkingen:
De hond vooral zot gemaakt door zijn baasje die hem liet meejanken met de muziek. De vijftiger die vlak voor mijn neus luchtgitaar speelde. Achter mij een vrouw in extase die allerlei opgewonden kreetjes liet.
whahaha sorry... ik moet lachen want het is een heel spektakel geweest wat jij gezien hebt:-))
volgende keer beter oké.
groetjes
klaproos
Was die hond iets aan het uitvreten met die vrouw in extase?
Was getekend
Je krijgt een blogaward van mij. Ook al merk ik dat ik niet de eerste ben, je hebt em toch verdiend. (Zie op mijn blog voor meer details)
Arno Hintjes, lang niets over gehoord! Leuk dat je hem na al die jaren weer ging zien en samen met manlief naar huis is een heerlijk einde van de avond lijkt me!
Onlangs nog een link naar 'Les filles du bord de mer' gezet... ook al is dat een cover van Adamo, in tegenstelling tot het oorspronkelijke werk ten tijde van TC-Matic.
Maar Arno zit er niet naast!
Ah,
een Belgische André Manuel...
Blijkbaar ben ik absoluut niet meer de eerste (dat maakt duidelijk hoe verdiend het niet is) maar ook van mij krijg je een blogaward.
Ik vind vooral de laatste zinnetjes van je relaas vertederend.
Een reactie posten