Vrijdagheid.

Die bittere koude is weer vertrokken, voel ik tijdens de ochtendwandeling. Helemaal niet erg want mijn lijf is er precies niet klaar voor. Daarom eet ik dampend eten, slurp van thee met honing en zocht al mijn warme truien weer bij elkaar. De tuin maakt zich in een versneld tempo winter klaar. Dat heb ik elk jaar, opeens gaat het erg snel en zijn die zomerdagen ver weg.

Na een nachtje slapen zijn mijn benen weer ontspannen. De academie dag van gisteren was een dag van rechtstaan, tekenen en kleien met een model voor ons. De vrouw van zestig met het strakke en gebronsde lijf, smeert zich om de zoveel tijd in met olie. Ze staat fier rechtop alsof ze zich in haar eigen badkamer aan het verzorgen is. Als ze in mijn ogen kijkt, ben ik afgeleid van mijn werk. Geweldig om op je zestigste deze fierheid zo ten toon te stellen, denk ik meermaals.

Deze nacht passeerden er dromen van grote, lees reuzinnen, en krachtige vrouwen. Ik moet er een beetje van bekomen. Gelukkig moet ik pas na de middag naar de instelling en voor het avondeten moet ik ook al niet zorgen. Zo neem ik al een aanloopje naar het weekend. Al zal er dan hard gewerkt worden in zoon zijn huis maar daar is dan weer zoveel voldoening van te rapen, dat het erg leuk moe maken is.

Misschien is het verwarrend met twee schrijf adressen maar ik vind het geweldig om hier weer tijd tussen door te maken.