Ze hangen blozend te wachten tot ik ze pluk. De overvloedigheid maakt dat ik niet op mijn aardbeien honger moet blijven zitten. Zoeter dan zoet zijn ze. En het gebloemte uit de tuin doet ook ongelofelijk haar best mij te imponeren.Ondertussen schrijf ik wegverhalen en wissel dat af met wandelen. Ook dompelde ik gisteren het huis in een wolk van schuim. Wat er over blijft is een zweem van seringen, uit de fles van de supermarkt weliswaar.
U hoort het. Eigenlijk niets spectaculair ten huize tijdtussendoor. En eigenlijk ook weer wel, maar dat vertel ik u een andere keer…
2 opmerkingen:
seringen uit de supermarkt kunnen ook lekker ruiken hé!
bij gebrek aan tuin komen mijn bloemetjes altijd uit de supermarkt, of ja, eh, ik pluk ze langs de weg, hihi!
geniet van het verdwalen in je wegverhalen...
oh, lupinen! Ik ben daar zot van, heb er nu zelf ook één in mijn tuin(tje) gezet. Een witte.
Een reactie posten