Een eerder mislukte panoramafoto. Toch heeft hij wel iets. Meer symbolisch dan.
Over Caminodagen die, na een paar weken, allemaal op elkaar gelijken. Ze laten je leven in de ongekunsteldheid van een veilige cocon. Lichaam en geest zusterlijk als één. Vloeiend en eenvoudig.
Het lukt me hier niet zo goed. De vloeiende lijn wordt regelmatig hoekig en dan stoot ik mijn teen. Keihard.
Daarom ga ik vandaag maar eens wat dromen. Vind ik een goed plan.
4 opmerkingen:
droom zacht
Dwaal maar even af, Katrien... Geniet van je droombeelden... (en mocht je er morgen ééntje van posten genieten wij mee) !
Lie(f)s.
Ja een heel goed plan hoor. Een droomdagje tussendoor. Nu nog een droomavondje voor jou... Xxx
Klinkt als een heel goed plan. En je kan natuurlijk ook altijd een beetje dagdromen en terugdenken aan je Caminodagen. Daar kan je nog een heel lange tijd op terugvallen voor als het hier even niet meewil.
Een reactie posten