Genomen op mijn eerste stapdag. Op de achtergrond niets dan bergen, zo ver je kijkt. Een stralende zon en deze paarden die erg lief waren voor elkaar. En ik die voor het eerst helemaal overweldigd werd door de kracht en energie van de natuur op weg. Nu kan ik zeggen dat het een rode draad was door heel mijn tocht. Dat mis ik nu het meest. Het 'op weg' zijn in de vrije natuur. Misschien trek ik morgen mijn stapschoenen wel eens terug aan...
3 opmerkingen:
Ook onder de indruk, Katrien... Zeker na het (elke dag) lezen van het verhaal van je tocht...
Lie(f)s.
Overweldigd worden door de kracht en energie van de natuur kan uiteraard ook in eigen land. Zomaar een tip: ga eens een dag op stap in de - al dan niet Vlaamse - Ardennen, bijvoorbeeld.
De laatste foto is speciaal. Alsof de paarden afgezaagde benen hebben. Of in de drassige bodem verzakt zijn. Optical illusions: gotta love them.
die tweede foto is echt wel prachtig, die paarden, zo innig verstrengeld, uiting van liefde, met die bergen op de achtergrond...
Een reactie posten