maandag 5 april 2010

Dag.

De laatste dagen doe ik niets anders dan omhelzen en uitzwaaien. Kleine wangetjes om te kussen en stevige schouders om mijn armen rond te leggen. Stapwensen allerlei.

En ik laat mij doordringen van al dat liefs. Mailtjes, kaartjes en bezoekjes. Ik ga ook onthouden. Voor ginds, als het een keer moeilijk gaat.

Morgen en woensdag blijf ik verder afscheid nemen. Van vrienden dicht bij mijn hart.

En dan is er donderdag, de laatste uren thuis. Toch wel spannend hoor…

2 opmerkingen:

Goofball zei

Die spanning die altijd maar toeneemt naar dat moment van vertrek... het is beangstigend en stimulerend tegelijkertijd. Geniet ervan


Een goeie tocht toegewenst!!

KRuiMeL zei

Voor de zekerheid nu alvast: dag!

Een hele goeie tocht.