maandag 11 januari 2010

Vrijdaguitje.

Juist op tijd komen we de schouwburg binnen en ploffen in de comfortabele zetels. Het was al donker, enkel een diffuus licht schijnt op het instrumentarium dat al klaar staat. Ik ben nu al blij dat we gekomen zijn, fluistert hij, en een blije verwachting klinkt door in zijn stem. Ontspannen zak ik ook onderuit. Heerlijk, dit uitje met kleine zoon.

Het voorprogramma met Hannelore Bedert is al schitterend. Een frisse, jonge meid met wijze zelfgeschreven liedjes. Alles overgoten met, soms, hoogoplaaiende emoties die doorklinken in haar stem als een klok. Dat ze prachtige rode bottekes aan heeft, maakt het geheel helemaal af.

Na de pauze ziet het podium er soberder uit en zet Mira zich aan de piano. Weer een prachtige stem met teksten die je meeslepen van aan de eerste noot. Even ben ik afgeleid omdat de gitarist me aan kapitein haak doet denken. De drummer heeft dan weer een soort van chronisch slaapgezicht.



Maar het pakt me diep vanbinnen. Vooral dit laatste lied met de juiste woorden voor mijn zonen. Nog veel deuren ongeopend, alle kansen nog binnen handbereik. Daar moest ik dan weer om huilen. Omdat ik dat overweldigende voelde. Dat meer dan graag zien. Mijn zonen en het ontluikende leven. En hun moeder altijd aan de zijlijn, waar ze inschuift als het nodig is.

5 opmerkingen:

annava zei

Ooh super he. Ik wou heel erg graag naar dat optreden maar het kon niet. Mira maakt schoon liedjes he, en ik kan ze nog meer aprecieren omdat ze dezelfde naam heeft als mijn dochter:)

tikjewit zei

mooi mooi mooi! Dank...!

**Sabine** zei

Een paar jaar geleden ging ik met een groepje vrouwen naar Tibet. De oudste van ons gezelschap was tegen de 70, maar de himalaya schrokken haar niet af. Ze was denk ik de enige die geen last had van hoogteziekte. Toen iedereen zei van: "amaai,toch straf dat ge dat allemaal nog doet" zei ze: "maar jongskes toch, ik ben in de fleur van mijne sleet"
Ook zij had het gevoel van: alles ligt nog open, de mogelijkheden zijn eindeloos. Prachtig toch?
In de sleet zitten we nog niet, maar het doet me er wel aan herinneren dat er een fleur is voor elke leeftijd.

Annelies zei

Dat laatste stukje. Prachtig.

zeezicht zei

Mooi, heel aangrijpend!