Soms denk je aan het grote niets tijdens de wandelingen. De ene voet na de andere, zonder meer. Je kijkt naar wat je tegen komt. Vogels die opvliegen, mensen die passeren.
Vandaag stapte ik met een wind van vrije gedachten. Niemand die iets gemerkt of gehoord heeft. Ik wandelde met een blik op oneindig en dacht een eigen verhaal. Ongecensureerd.
Natuurlijk is het logisch en normaal. Dat je kan denken wat je wil.
Maar er zijn dagen dat je hier ongemeen blij mee bent. Omdat het zo bevrijdend kan zijn met je verbeelding op stap te mogen gaan.
10 opmerkingen:
Wat een schitterende foto! Om "waw" bij te zeggen.
Wat schrijf jij mooi!
Ik ben pas sinds begin dit jaar echt aan het wandelen, maar ik begin dat wat je beschrijft ook al te ervaren. Heerlijk!
Zoals madame zegt: schitterende foto!
Mooi foto ook ja.
Mooi deze vrije gedachte. Doet mij weer eens extra beseffen dat onze vrijheid tussen de oren zit!
Ik kan ook zo genieten van 'vrije gedachten', tijdens het wandelen, autorijden, poetsen,winkelen,...
Knap beeld. Dat 'grijzige' op de foto, is dat mist? Bijzonder sfeertje, daardoor.
@Menck:Ik sta middenin een fontein waar het water verneveld uitkomt. Het was toen 40 graden in Zuidelijk Spanje ;)
Schitterend beschreven.
De vrijheid is in die mooie foto al te voelen.
Net alsof je erbij geplakt bent op die foto.
Ik herken mezelf, maar dan in fietsen, zwijgen, denken.
Een reactie posten