vrijdag 22 januari 2010

Stappen, zwijgen, denken.

Soms denk je aan het grote niets tijdens de wandelingen. De ene voet na de andere, zonder meer. Je kijkt naar wat je tegen komt. Vogels die opvliegen, mensen die passeren.

Vandaag stapte ik met een wind van vrije gedachten. Niemand die iets gemerkt of gehoord heeft. Ik wandelde met een blik op oneindig en dacht een eigen verhaal. Ongecensureerd.

Natuurlijk is het logisch en normaal. Dat je kan denken wat je wil.

Maar er zijn dagen dat je hier ongemeen blij mee bent. Omdat het zo bevrijdend kan zijn met je verbeelding op stap te mogen gaan.

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een schitterende foto! Om "waw" bij te zeggen.

Roelien zei

Wat schrijf jij mooi!

prutsen zei

Ik ben pas sinds begin dit jaar echt aan het wandelen, maar ik begin dat wat je beschrijft ook al te ervaren. Heerlijk!
Zoals madame zegt: schitterende foto!

Saralien zei

Mooi foto ook ja.

Heidi zei

Mooi deze vrije gedachte. Doet mij weer eens extra beseffen dat onze vrijheid tussen de oren zit!

veerle zei

Ik kan ook zo genieten van 'vrije gedachten', tijdens het wandelen, autorijden, poetsen,winkelen,...

Menck zei

Knap beeld. Dat 'grijzige' op de foto, is dat mist? Bijzonder sfeertje, daardoor.

tijdtussendoor zei

@Menck:Ik sta middenin een fontein waar het water verneveld uitkomt. Het was toen 40 graden in Zuidelijk Spanje ;)

Anoniem zei

Schitterend beschreven.
De vrijheid is in die mooie foto al te voelen.

zapnimf zei

Net alsof je erbij geplakt bent op die foto.
Ik herken mezelf, maar dan in fietsen, zwijgen, denken.