dinsdag 29 december 2009

De dag na de kreet.

Eigenlijk zou ik beter in mijn bed kruipen maar ik drink nog rustig een literke water. Mijn benen draaiden vandaag echt overuren en mijn voeten protesteren. Dik en vol ongenoegen heb ik ze nu op een stoeltje liggen. Daarom dus water, afvoeren van afvalstoffen. Maar dit terzijde.

Het bezoek was zoals ik voorspelde. Gezellig en warm en al.

En om even terug te komen op mijn paniekaanval van gisteren. Bleek achteraf voor niets nodig te zijn. De huisgenoot meende het echt, ja hoor zei hij, schrijf maar op een briefje wat ik moet doen.

Dus ik noteerde: Stofzuigen, keuken dweilen, vuilbakken leegmaken, eten koken voor een hongerig staplijf. Het klinkt misschien een beetje militaristisch maar de huisgenoot houdt van duidelijkheid, vandaar.

De kleine vergetelheidjes zijn het vernoemen niet waard. Fris en proper schijnt ons huis mij tegemoet. De huisgenoot aan het fornuis wanneer ik met modderschoenen de achterdeur binnenkom. Voor het eerst spruiten uit eigen tuin op het menu.

Er is nog veel om te vertellen, echt wel, maar ik ga mijn lijf te rusten leggen. Morgen is er een nieuwe dag in een oud jaar dat met rasse schreden op zijn einde loopt. Voor die dag zit mijn ijskast weer propvol. Tafels moet ik ook nog zetten. En 16 feeststoelen…

4 opmerkingen:

Goofball zei

Zalig toch, zo'n begrijpende huisgenoot hebben die ons tegemoet komt waar we het zo nodig hadden. Rust maar goed uit en geniet van al je bezoek!

Sabine zei

Onze blogjes zijn een beetje gelijkaardig, nu :-)

Menck zei

Ewel ja, zelfs in het woord 'emancipatie' kan een vrouw niet zonder man. ;-)

zapnimf zei

16 stoelen, gij ziet het groots.